صحبت خانه ی ذهن

واسه من بین تابستون ۹۸ تا تابستون ۹۹ ، انگار حذف شده... خاطراتم از تابستون پارسال ، اینقد واضح و روشنه ، انگار هیچی دیگه بینش رخ نداده...و خب نداده!

 یه چند باری که یار اومد تهران و رفتیم تفریح خیلی مشخصه... بقیش که همش درس بود و جالب بود روز مثل چشم بهم زدن تمام میشد...یعنی صبح که بیدار میشدم کامل میدونستم همین الانه که ساعت بشه ۱ نصف شب...

چه سالی بود...

خدایا یادت نره مارو ها ❤