صحبت خانه ی ذهن

یه قسمت بزرگی از احساس خوشبختی آدم از همنشیناش تامین میشه. همنشین غیر از دوست و همسر شامل خیلیای دیگه میشه. مثلا استادا... مثلا کارکنان دانشگاه... دستیارا ... مدیر مطبی که میری کار میکنی و ...
خدارا هزار مرتبه شکر در اکثر موارد فوق من خودمو خوشبخت میدونم.
بخصوص دوست و یار و استاد...
بنظر من استادای ما دوست داشتنی ترین استادای دنیان...
دوست دارم هر بار خاطراتی از دانشگاه رو اینجا بنویسم ... اینقد قندن خاطراتم واقعا یادشون میوفتم دلم میخواد برم خودمو پرت کنم پایین که گذشته!

اینو بگم تو دانشکده ما قاعدتا دانشجو ها رو باید به صورت : دکتر ... (فامیل شخص) صدا زد. چون ما بالا سر بیماریم بالاخره و خب یکم باید رعایت کرد.

ولی خب من نمیدونم چه فازی بود ، همه استادا منو به اسم کوچیک صدا میکردن. اصن یه اوضاعی بود... ولی قند تو دلم آب مبشد از این اتفاق...