صحبت خانه ی ذهن

از ۴ شنبه در وضعیت برزخی بودیم.

علی میگفت میریم صحبت میکنیم میگیم آقا باشه ما از هم جدا بیوفتیم ، نهایتا بکیمون شروع نمیکنه و انتقالی میگیره و اینا... میریم میگیم ۲ سال زندگی رو چطور تو یه ربع تصمیمشو بگیریم!؟ و از این حرفا...

تا امروز ساعت ۸ که سایت باز شد و بخاطر ما اعلام نیاز بجنورد ۰ بود. بدو بدو رفتیم وزارت بهداشت... دیگه داشتن بخاطرمون سایتو عوض میکردن که گفتن باید تعهد بدین اگر با هم یه جا نیوفتادین، نگین من شروع نمیکنم ... من نمیرم!

و دیگه همه راه ها بسته شد...

و قطعا خیری توی این داستان هست

هرچه خدا خواست همان میشود

هر چه که ما خواست نه آن میشود