وقتایی که یهو به فکر مسیر هایی که به جز این مسیر میتونستم برم فکر میکنم، بیشتر داستان ریاضی موندنم و شریف رفتن و اینا توی ذهن میاد...
اما یه مسیری هست که هیچ وقت اونجوری پیگیر و در حد شغل بهش فکر نکرده بودم...
مسیر مدرس پیانو شدن... مثلا برای کودکان... خودمم اجرا می‌داشتم اگر خفن میشدم...
بعد حالا خوبیاش چی بود؟
ارتباط با بچه ها که دوست دارم...در آمد اوکی... مسئولیت بسیار کم!
ولی خب عب نداره... از چیزی که الان هستم هم بسیار بسییییار خوشنودم و راضی و شکرت... باید بپذیرم که انسانم ... یکم سخت میپذرم یا خیلی خرکي میپذرم و از اونور میوفتم و بعدا عذاب وجدان میگیرم🙈
همین
(مجددا در بازه ی درس خوندن برای یک امتحان هستم و اینجا فعال شدم... آخرین امتحان زندگیم شاید... (ای کاش نمیگفتم شاید... اگر ایران نبودم یا ایران اینجوری نبود دیگه میدونستم پروسه ی درس خوندن تمام شه) ... ولی خب الان دارم برای بورد میخونم... به قول پدر شوهرم برای برد-برد ! )