صحبت خانه ی ذهن

دیگه حس کردم اون شعر فوق العاده ی مولانا رو (هر لحظه که تسلیمم در کارگه تقدیر...)  از بک گراندم بردارم و یه شعر جدید بذارم... 

و چی بهتر از:

یا رب تو مرا به نفش طناز مده

با آنچه به جز توست مرا ساز مده

من در تو گریزان شدم از فتنه ی خویش

من آنِ توام مرا به من باز مده ❤❤❤